O triste final do Grafitti de Outón
Saúde e Oceáno!
Pasaban pola rúa Mantelería algo cansos e suorosos: e cando pasaron pola Estrela, viron unha formigoneira preto do mural de Outón e teméronse o peor.
Achegáronse ao sitio e viron o que indican as fotos, a destrucción case total do mural. Ana entrou, estivo falando cos obreiros, éstes lle pasaron ao móbil ao capataz (que lle comentou que lle dera moita pena ter que destruir a pintura de Outón para facer a obra) pero que nos cedería o único que se consevaba enteiro: a porta de ferro.
Despois de cargar con ela ata casa (vivan os teitos altos dalgunhas casas da Coruña) agora temos a porta na entrada .
Unha triste historia surrealista innavecivitiana!
Medre o mar!
O como di a nosa porta "e o Mar"
Ana e Ro
Pasaban pola rúa Mantelería algo cansos e suorosos: e cando pasaron pola Estrela, viron unha formigoneira preto do mural de Outón e teméronse o peor.
Achegáronse ao sitio e viron o que indican as fotos, a destrucción case total do mural. Ana entrou, estivo falando cos obreiros, éstes lle pasaron ao móbil ao capataz (que lle comentou que lle dera moita pena ter que destruir a pintura de Outón para facer a obra) pero que nos cedería o único que se consevaba enteiro: a porta de ferro.
Despois de cargar con ela ata casa (vivan os teitos altos dalgunhas casas da Coruña) agora temos a porta na entrada .
Unha triste historia surrealista innavecivitiana!
Medre o mar!
O como di a nosa porta "e o Mar"
Ana e Ro
0 comentarios :
Publicar un comentario